พรรครีพับลิกันแทบจะชนะในบ้าน ตอนนี้พวกเขาสามารถเรียกใช้ได้หรือไม่

พรรครีพับลิกันสามารถคว้าชัยชนะในสภาได้ ดูเหมือนว่าจะพ่ายแพ้เพราะผลงานย่ำแย่ แต่ถึงแม้พวกเขาจะไม่ได้รับการครอบครองจากทุกที่ใกล้กับขอบที่พวกเขาคาดไว้ แต่พวกเขาก็ชนะ และในสภา แม้แต่เสียงข้างมากน้อยที่สุดก็สามารถทำตามความตั้งใจได้ หากสามารถรวมกันได้ 218 เสียง

คำถามหลักในอนาคตคือว่าตัวแทนเควิน แมคคาร์ธีแห่งแคลิฟอร์เนีย ซึ่งได้รับการเสนอชื่อเมื่อวันอังคารให้เป็นผู้นำเสียงข้างมากของพรรครีพับลิกันใหม่ สามารถบรรลุเอกภาพที่จำเป็นในการปฏิบัติงานขั้นพื้นฐาน เช่น การให้ทุนแก่รัฐบาลหรือไม่ หรือสมาชิกกลุ่มขวาจัดที่ไม่ยอมอ่อนข้อจะทำให้ ชีวิตของผู้พูดใหม่ช่างน่าสังเวชและบ้านก็ยุ่งเหยิงจนจัดการไม่ได้

ชัยชนะที่มีตัวเลขหลักเดียวน่าจะทำให้พรรครีพับลิกันอ้างอำนาจ รวมถึงอำนาจตามหมายเรียก กำหนดระเบียบวาระการประชุม คณะกรรมการ และพยายามจับเท้าของประธานาธิบดีโจ ไบเดน เข้าสู่กองไฟด้วยการสืบสวนที่สัญญาไว้

แม้จะมีการแสดงที่ล้นหลาม แต่พรรครีพับลิกันก็ไม่น่าจะถูกตีสอนในการร่วมมือกับ Biden และไม่ต้องสงสัยเลยว่าพวกเขาจะกระโจนไปข้างหน้าอย่างจริงจังเมื่อพวกเขาได้รับค้อน สำหรับหลายคน นั่นคือประเด็นของการเลือกตั้ง วาระการประชุมของพวกเขาคือการสืบสวน ไม่ใช่การออกกฎหมาย

“เราต้องไม่หยุดยั้งในการกำกับดูแลการบริหารนี้” ตัวแทน Steve Scalise จาก Louisiana สภาผู้แทนราษฎรแห่งพรรครีพับลิกันหมายเลข 2 เขียนในจดหมายถึงเพื่อนร่วมงาน “ตั้งแต่การทำให้กระทรวงยุติธรรมกลายเป็นเรื่องการเมืองไปจนถึงกฎระเบียบการแย่งงานที่มาจากทุกหน่วยงาน เราจำเป็นต้องฉายแสงให้กระจ่างเกี่ยวกับการกระทำและความล้มเหลวทางนโยบายของฝ่ายบริหารนี้”

สำหรับ McCarthy ชัยชนะในปาร์ตี้ของเขามาในรูปแบบที่เลวร้ายที่สุด เสียงส่วนใหญ่ที่เบาบางกว่าที่คาดไว้มากหมายถึงพรรครีพับลิกันจำนวนน้อยลงจากเขตสวิงที่อาจไม่ชอบการก่อความวุ่นวาย ทำให้เขาพึ่งพาสมาชิกขวาจัดที่หายใจไม่ทั่วท้องมากขึ้นซึ่งได้รับชัยชนะในเขตปลอดภัยสีแดงทับทิมจากคำมั่นสัญญาว่าจะทำสงครามการเมืองกับไบเดน .

ในเวลาเดียวกัน เขาจะต้องปกป้องน้องใหม่ที่ก่อความไม่สงบ เช่น ผู้มาใหม่จากนิวยอร์ก ซึ่งจะเป็นเป้าหมายสูงสุดของพรรคเดโมแครตที่เริ่มต้นเกือบจะในทันที

ระยะขอบและส่วนผสมสามารถรวมกันเพื่อทำให้บ้านทั้งหมดไม่สามารถควบคุมได้

“มันเป็นไปได้ยาก” ตัวแทนเฟรด อัพตัน หัวหน้าพรรครีพับลิกันจากรัฐมิชิแกนที่เกษียณแล้ว กล่าวถึงงานข้างหน้าสำหรับผู้นำคนใหม่ ซึ่งกำลังต่อสู้กับข้อเรียกร้องจากสิทธิในการยอมรับข้อจำกัดที่จะจำกัดอำนาจของพวกเขาอย่างรุนแรง . “มันจะยากมากๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นเรื่องของการสร้างผลลัพธ์”

ผลลัพธ์เดียวที่หลายคนสนใจเสียงข้างมากในสภาคือผลลัพธ์ที่สร้างความเจ็บปวดทางการเมืองให้กับ Biden และสมาชิกรัฐสภาจากพรรคเดโมแครต ตามที่สมาชิก MAGA เรียกร้อง ในการประชุมแบบปิดของพรรครีพับลิกันเมื่อวันจันทร์ สมาชิกสภาฝ่ายขวาซึ่งรวมถึงตัวแทนมาร์จอรี เทย์เลอร์ กรีนแห่งจอร์เจีย ได้ให้คำมั่นสัญญาว่าผู้นำของพวกเขาจะสอบสวนโฆษกแนนซี เปโลซีและกระทรวงยุติธรรมสำหรับการปฏิบัติต่อจำเลยที่ถูกจำคุกในเหตุการณ์วันที่ 1 ม.ค. 6 โจมตีศาลากลาง

แต่ผู้นำคนใหม่ไม่สามารถทำเพียงการสืบสวนเท่านั้น พวกเขายังต้องหาคะแนนเสียงที่ “ใช่” เพื่ออนุมัติร่างกฎหมายการใช้จ่ายและกฎหมายอื่นๆ ที่ต้องผ่านเพื่อให้รัฐบาลดำเนินต่อไปได้ ในเมื่อสมาชิกหลายคนคุ้นเคยกับการลงคะแนนเสียง “ไม่” ในทุกเรื่อง

พรรครีพับลิกันสั่งปิดรัฐบาลเนื่องจากข้อพิพาทด้านการใช้จ่าย และเผชิญหน้ากับฝ่ายบริหารของพรรคเดโมแครตเรื่องการเพิ่มวงเงินหนี้ของรัฐบาลกลาง นับตั้งแต่การขึ้นและลงของนิวท์ กิงริชในสภาในปี 1990 ในอดีตพรรครีพับลิกันที่มีใจเป็นรัฐบาลมากขึ้นเช่นอัพตันสามารถพึ่งพาได้ในการก้าวขึ้นและจัดหาคะแนนเสียงที่จำเป็นในการแก้ไขวิกฤต แต่กลุ่มนักปฏิบัตินิยมถูกลดทอนลงอย่างมาก ถูกแทนที่ด้วยฝ่ายนิติบัญญัติที่ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าเกมไก่ทางการคลัง ไม่ว่าจะมีความเสี่ยงต่อเศรษฐกิจที่สั่นคลอนอยู่แล้วก็ตาม

พรรครีพับลิกันในสภากำลังผลักดันให้ทีมที่เข้ามายอมรับการเปลี่ยนแปลงกฎที่อาจขัดขวางความเป็นผู้นำในความสามารถของพวกเขาในการนำร่างกฎหมายขึ้นสู่พื้น ซึ่งเป็นแนวทางที่อาจคุกคามกฎหมายที่จำเป็น เช่น การเพิ่มวงเงินหนี้ ผู้นำพรรครีพับลิกันสามารถ – และอาจถูกบังคับให้ – ขอคะแนนเสียงจากพรรคเดโมแครต แต่การยอมจำนนมากเกินไปหรือความร่วมมือมากเกินไปในทางเดินอาจก่อให้เกิดการจลาจลจากภายใน

ไม่ต้องพูดถึงว่าพรรคเดโมแครตรู้สึกดีกับการแสดงการเลือกตั้งของตัวเองจะไม่รีบร้อนที่จะช่วยเหลือผู้นำพรรครีพับลิกันจากกองทหารของพวกเขาเองโดยไม่ได้รับอะไรเลย

เสียงข้างมากจากพรรคเดโมแครตในวุฒิสภามีแต่จะทำให้ชีวิตของประธานสภายากขึ้น พรรคเดโมแครตรู้สึกกล้าได้กล้าเสียจากข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขาสามารถถือครองเสียงข้างมากในวุฒิสภาและอาจเพิ่มขึ้นได้เมื่อเผชิญกับแนวโน้มทางประวัติศาสตร์ พวกเขาต้องการเกร็งกล้ามเนื้อเหล่านั้นด้วยการผลักดันความคิดริเริ่มด้านกฎหมาย เช่น ที่พวกเขาเชื่อว่าจะนำพวกเขาไปสู่ชัยชนะ การควบคุมวุฒิสภาตามระบอบประชาธิปไตยยังหมายความว่าคณะกรรมการในห้องจะไม่ทำการสอบสวนแบบคู่ขนานในการบริหารตามที่พรรครีพับลิกันคาดหวังไว้

Sen. Chuck Schumer, DN.Y. ซึ่งจะยังคงเป็นผู้นำเสียงข้างมากได้เชิญพรรครีพับลิกันให้พยายามทำงานร่วมกับพรรคเดโมแครตในการริเริ่มด้านกฎหมาย แต่ดูเหมือนว่าไม่น่าจะเป็นไปได้ที่ House Republicans จะต้องการใช้ประโยชน์จากข้อเสนอของเขา ความแตกแยกมันกว้างเกินไป

ช่องว่างระหว่างพรรครีพับลิกันและพรรคเดโมแครตเพิ่งขยายออกไปเล็กน้อยในวุฒิสภาเช่นกัน

เมื่อวุฒิสภามีการประชุมในเดือนมกราคม อันดับ GOP จะไม่รวม Sens. Rob Portman จากโอไฮโอ, Roy Blunt จาก Missouri หรือ Richard Burr จาก North Carolina ซึ่งเป็นพรรครีพับลิกันกระแสหลักที่มีประสบการณ์ ซึ่ง Mitch McConnell จาก Kentucky ผู้นำเสียงข้างน้อยอาจวางใจได้ยาก โหวตร่างกฎหมายที่ต้องผ่าน พวกเขาจะถูกแทนที่ด้วย JD Vance จากโอไฮโอ, Eric Schmitt จาก Missouri และ Ted Budd จาก North Carolina ซึ่งแต่ละคนได้รับการรับรองอย่างกระตือรือร้นจากอดีตประธานาธิบดี Donald Trump

ผู้มาใหม่ในวุฒิสภาจะเข้าร่วมโดย ส.ว.-elect Markwayne Mullin จากโอกลาโฮมา สมาชิกสภาคองเกรสซึ่งเป็นสมาชิกของ House Freedom Caucus ที่อนุรักษ์นิยมสูง และอาจเป็น Herschel Walker จากจอร์เจีย สาวกทรัมป์อีกคน หากเขาได้รับชัยชนะในวันที่ 6 ธันวาคม น้ำท่า

ในขณะเดียวกัน แมคคอนเนลล์ก็มีแนวโน้มที่จะถูกโจมตีอย่างต่อเนื่องจากทรัมป์ ซึ่งเรียกร้องให้ขับไล่เขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาเผชิญกับการก่อจลาจลเล็กน้อยในกลุ่มของเขาเอง พร้อมความท้าทายในการเป็นผู้นำจาก ส.ว. ริก สก็อตต์ จากฟลอริดา ผู้ดูแลฝ่ายหาเสียงของพรรครีพับลิกันในวุฒิสภา แม้ว่า McConnell จะมีชัย แต่การกระทำของเขาจะยังคงอยู่ภายใต้การตรวจสอบอย่างเข้มงวดในขณะที่พรรครีพับลิกันต่อสู้เพื่ออัตลักษณ์ของตน

ผลการเลือกตั้งยังคงได้รับการวิเคราะห์ด้วยกล้องจุลทรรศน์โดยทั้งสองฝ่ายเพื่อแยกแยะข้อความจากผู้มีสิทธิเลือกตั้ง ซึ่งอาจบอกได้ว่าผู้นำพรรคจะดำเนินการอย่างไรในอีกสองปีข้างหน้ากับการแข่งขันชิงตำแหน่งประธานาธิบดี แต่สิ่งหนึ่งที่ชัดเจนอยู่แล้ว: ด้วยเสียงข้างมากที่แทบจะไม่มีเลยในสภา พรรครีพับลิกันจึงต้องเผชิญกับความยากลำบาก และมันจะเป็นความท้าทายที่จะทำให้แม้แต่งานพื้นฐานที่สุดของสภาคองเกรสให้สำเร็จ